Statuina a Francesca Tu s a cchiù bella 'e tutt' 'e principesse, 'e tutt' 'e principesse si 'a riggina. Pe tutt' 'a vita addenucchiato io stesse a cuntemplà sta grazia accussì fina. Tu femmena nun sì, tu sì na fata impastata 'e latte, porcellana e rrose, sta pella è d'alabbastro avvellutata... (Perdoname si dico chesti ccose). 'Ncopp' a sta vocca fatta cu 'e ccerase, e 'ncopp' a chesta massa 'e seta nera ca tiene pe capille, quanta vase io nce vulesse dà... matina e sera. Chist'uocchie tuoie chin' 'e malincunia ca tiene 'nfronte songo comm' a ll'esca, songh'uocchie ca me fanno asci 'mpazzia. St'anema mia s'addorme 'a notte e sonna sunnanno 'e te, nun te chiamma Francesca; ma saie comme te chiamma a tte? MADONNA!