Balcune e llogge Comme a na reggia, ricca e capricciosa, ammubbigliaie sta casa 'e tutt' 'e ccose che saccio che piacevano a sta sposa, balcune e llogge carrecate 'e rose; 'ncoppa 'o buffè cunfiette e sciure 'e sposa, Ch'addore 'e sciure 'arancio pe sta casa! Sta casa c'addurava 'e mille rose, che festa dinto a ll'aria s'era spasa! Balcune e llogge carrecate 'e rose. Mo sò rimasto sulo into a sta casa; mme guardo attuorno e veco tutt' 'e ccose, ma 'a sposa nun ce stà stà fore casa. È morta... Se n' è ghiuta 'mparaviso! Pecchè nun porto 'o llutto? - Nun è cosa,- rispongo 'a ggente e faccio 'o pizzo a rriso, ma dinto 'o core è tutto n'ata cosa!